En toch straal je,
Want dat is gebakken lucht.
En toch haat je me,
Omdat ik telkens vlucht.
Wervelstorm in een glas water,
Maar die zijn niet geliefd zei je.
Ik ben niet meer geliefd door je.
De initialen van ons ongeboren kind
Op een boom in het park,
De bank naast de pooltafel
En alle boeken die ik van je kreeg.
Ik kruip
In het lege luciferdoosje
In je eeuwige aanwezigheid.
In mijn dromen dan
Want als storm zwakte ik af
En dreef ik door.
Dat heet nu spijt
Was jij haar lange engelenhaar dan?
De modder van haar gezicht?
Ik heb genoeg aangericht.
En toch straal je,
Want dat is gebakken lucht.
