maandag 19 december 2011

De muur van avontuur

Vanaf een afstandje toekijken
Op vervlogen oude tijden
Het deden lijkt heden
Het doen te verstompen

Op mijn muur
Alleen het goede
Dat mij laat bedrijven
Omdat wat mij ooit gelukkig maakte
Voor altijd moet blijven

Ik denk niet na over morgen
Maar ben bang voor het vooruitzicht
De naalden of wat ik zo snel kon vinden
Houden mijn mooie leven bij elkaar
Ik moet weten dat het goed was
Dat het goed komt
Ik niet levend de dode ben

donderdag 31 maart 2011

Ik miste je met 10 km per uur

Ik keek bij elke tram naar binnen.
Op zoek naar je gezicht.
Totdat ik besefte
Dat je voorkeur bij de taxi ligt.

Met een lichte vertraging
Heb ik je gemist.

woensdag 23 maart 2011

Voorverwarmd

Mijn bed als oven,
Zon door het raam.
Ongemerkt samensmelten in de
Witte lakens als cupcakevormpjes.

Met mijn kinderhandjes
Schreef ik in je puddinghuidje:

“Ik hou van je gek”

Maar ik vergat het glazuur
Ik vergat het glazuur verdomme.

zaterdag 5 februari 2011

Heather Sophia Bravo

En toch straal je,
Want dat is gebakken lucht.

En toch haat je me,
Omdat ik telkens vlucht.

Wervelstorm in een glas water,
Maar die zijn niet geliefd zei je.
Ik ben niet meer geliefd door je.

De initialen van ons ongeboren kind
Op een boom in het park,
De bank naast de pooltafel
En alle boeken die ik van je kreeg.

Ik kruip
In het lege luciferdoosje
In je eeuwige aanwezigheid.
In mijn dromen dan
Want als storm zwakte ik af
En dreef ik door.
Dat heet nu spijt

Was jij haar lange engelenhaar dan?
De modder van haar gezicht?
Ik heb genoeg aangericht.

En toch straal je,
Want dat is gebakken lucht.

zaterdag 8 januari 2011

Vogels trekken naar het zuiden. Ik blijf hier.

Dit gedicht is gebaseerd op/een vertaling van ‘Lisbon revisted’ (1923) door Fernando Pessoa

Doodgaan doe je alleen.
Al leef je nog zo luid,
De olifant blaast ook jouw verhaaltje uit.

Je bent professioneel wanneer je mensen kent,
Wanneer je niet alleen zult sterven.
Wanneer men dat denkt.

En zo ga ik door het leven.
Ben ik professioneel omdat ik mensen ken.
Geloof me dan, ben liever alleen.
Ik doe mijn dansje,
Drink mijn drankje.
Fake me door het leven heen.

Zal ik teruggaan naar waar ik vandaan kwam?
En simpel leven?
Simpel en alleen om dat ik daar niemand ken.
Nee, het Noorden mag mij houden.

Schrijf ik brieven naar vroeger,
Zodat ik hier kan blijven.

Ik ben professioneel,
Maar elk bewijs ontbreekt.
Spijbel ik de dagen
En leer ik van de mensen
De mensen om mij heen.
Want liefde,
Liefje,
Ik ben nooit alleen.

Afzetten tegen de maatschappij,
Dat doen wij allemaal.
Dus waar zetten we ons dan tegen af?
Is het mogelijk om alleen te zijn?

Als ik nu stop met schrijven,
Heeft de olifant niks om uit te blazen.
Dus ga ik door.

Olifanten moeten blazen.
Vogels moeten vliegen.
Alleen lucifers in doosjes
En ik moet samenleven.
De samenleving. Zo heet dat toch?

----------------------------------

Lisbon revisited (1923)

Nee: ik wil niets.
Ik zei toch dat ik niets wil.

Kom me niet aan met conclusies!
De enige conclusie is sterven.

Begin me niet over esthetica!
Praat me niet over moraal!
Hou op over metafysica!
Predik me geen waterdichte systemen, som me geen veroveringen op
Van de wetenschap (de wetenschap, mijn God, de wetenschap!)-
Van de wetenschap, de kunsten en de moderne beschaving.

Wat heb ik alle goden dan voor kwaad gedaan?

Als zij de waarheid hebben, mogen ze die houden!

Ik ben technicus, maar alleen technisch binnen mijn techniek.
Daarbuiten ben ik gek, met alle recht om het te zijn.
Met alle recht om het te zijn, verstaan?

Om Godswil, val me niet zo lastig!

Wilde u mij getrouwd, nietszeggend, alledaags, belastingplichtig?
Wilde u mij het tegendeel daarvan, het tegendeel van iets?
Als ik iemand anders was, gaf ik u allemaal uw zin.
Zo echter, als ik ben, pech gehad!
Loop naar de duivel zonder mij,
Of laat mij in mijn eentje naar de duivel lopen!
Waarom moeten we samen gaan?

Pak me niet bij mijn arm!
Ik houd er niet van om bij de arm gepakt te worden. Ik wil alleen zijn.

Ik zei toch al dat ik in mijn eentje alleen ben!
O wat een ellende dat men wil dat je gezellig bent!

O blauwe hemel- dezelfde van mijn kinderjaren -,
Eeuwige waarheid, ledig en volmaakt!
O zachte Taag, voorouderlijk en sprakeloos,Kleine waarheid waar de hemel zich in spiegelt.
O hervonden smart, vroeger Lissabon van nu.
Ge geeft me niets, ontneemt me niets, ge zijt niets dat ik mij kan voelen.

Laat mij met rust! Ik zal niet talmen, ik talm nooit..
En zolang de Afgrond en de Stilte talmen, wil ik alleen zijn, alleen!